هو
يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَات،(مجادله،11)
هر آن کو ز دانش بَرَد توشهای
جهانی است بنشسته در گوشهای ...
ادامه مطلب
هو
يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَات،(مجادله،11)
هر آن کو ز دانش بَرَد توشهای
جهانی است بنشسته در گوشهای ...
عین دریائیم و دریا عین ما
نیست ما را ابتدا و انتها
رسم تقدیر چنین است و چنین خواهد بود
می رود عمر ، ولی خنده به لب باید زیست
عاشقی را چه نیاز است به توجیه و دلیل
که تو ای عشق همان پرسش بی زیرائی !
زیبائی ،جهان را نجات خواهد داد. (برادران کارامازوف ،داستایفسکی)
دیری به شوق دیدن فردا گریستم
فردا چو شد به حسرت دیروز زیستم!
وصل شدن به خداوند
1. یوگاناندا:به یاد داشته باشید وصل شدن به خداوند به معنیِ دفن کردن تمامی غمهاست. (تقویم معنوی ، اندیشههای الهامبخش برای هر روز)
مکن «حافظ» از جورِ دوران شکایت
چه دانی تو ای بنده ، کارِ خدایی؟!
مکن «حافظ» از جورِ دوران شکایت
چه دانی تو ای بنده ، کارِ خدایی؟!
مثل تنهایی یک کوچه در این شهر شلوغ
دلخوشِ آمدن و رفتن یک رهگذرم
اگر در چهل سالگی پدر و مادرتان را مسئول مشکلات خودتان می دانید،می شود اینطور گفت که هنوز نابالغ اید و شایستۀ چنین مشکلاتی هستید . (رولف دوبلی ،هنر خوب زندگی کردن،قطع جیبی ،ص:114)
پروردگار ... در همۀ افعالش مقدس است . (مزامیر داود 145/17)
خانۀ حقیقی ما در لحظۀ حال است . زیستن در لحظۀ حال معجزه است !(تیک نات هان،راه و رسم راه رفتن،ص:37)
قبول و رضا به احساس رهائی از قید و بند و مضیقه ها منجر می شود و این نه تنها سعادت و خوشی شما را افزایش می دهد بلکه خودش رمز سعادت است . (فلاسفه بزرگ،برایان مگی،ترجمه عزّت الله فولادوند ، ص:170)
آب نرمترین و ملایمترین است در این عالم،با این همه از هر چیزی نیکوتر می تواند بر سفت و سخت غالب آید.(دائو راهی برای تفکر ،برگردان و تحقیق دائو ده جینگ،ع پاشائی)
1. سالها پیش با یکی از اساتید و شارحان مثنوی راه می رفتیم که شخصی با سر و وضع پریشان و موهای آشفته نزدیک آمد و تقاضای پول کرد،استاد مبلغی به وی داد و به من گفت: تو هم بده!بعد از رفتن آن شخص گفت:دیدی معتاد بود ! اگر پول نداشته باشد مجبور است دزدی کند ، در گرفتارِ اعتیاد شدنش مقصریم لااقل در دزدی کردنش شریک جُرم نباشیم ...
شجاعت جلوتر از دیگران نبودن را دوست دام ! (برف در تابستان ،نوشتۀ سایادو او جتیکا ،ترجمه فرناز فرود ،انتشارات کلک آزادگان )
هو
بی مگس هرگز نمانَد عنکبوت
رزق را روزی رسان پَر میدهد
ناامیدی اوّل امّیدهاست
نخل ما چون خشک شد، بَر میدهد
هو
شیخ فریدالدّین عطار:
دل ز پُر گفتن بمیرد در بدن
گرچه گفتارش بوَد اندر عَدَن
وآنکه سعی اندر فصاحت میکند
چهرهٔ دل را جراحت میکند
رو زبان را در دهان محبوس دار
وز خلایق خویش را مایوس دار
هر که او بر عیب خود بینا شود
روح او را قوّتی پیدا شود
هو
گفتم از درد دل خویش به جانم ، چه کنم
گفت تا جان شودت درد دل ، اظهار مکن
گفتم اقرار به عشق تو نمی کردم کاش
گفت اقرار چو کردی دگر انکار مکن
هو
گاه دوستان با حُسنِ نظر راهکاری برای تقویت حافظه می پرسند ، با آرزوی توفیق برای عزیزان ، خواندن آیاتِ
هو
منگر به هر گدایی، که تو خاص ازان مایی
مفروش خویش ارزان، که تو بس گران بهایی
هو
دیوانه را توان به محبّت نمود رام
مارا محبت است که دیوانه می کند
هو
ای عشق چه داری که بگویی با من
یک عمر مرا به سر دواندی بس نیست؟!
هو
دکتر سید یحیی یثربی: دیدار علامه طباطبائی بیشتر از درسهایش باطن را جلا می داد.(اقیانوس آرام، چند روایت کوتاه از سبک زندگی علامه سیدمحمدحسین طباطبایی ،ص:صد و پنجاه)
هو
خردمند بدی نمی کند سهل است ،اصلاً متوجّه بدی نیست اگرچه برای مبارزه با آن باشد... خردمند می داند کینه ورزی و دشمنی از فروعِ اندوه است و ...
هو
چو می بینم کسی از کویِ او دلشاد می آید
فریبی کاَوَّل از او خورده بودم، یاد می آید!
هو
1. مانند سنگی باش که امواج مطلقاً بر آن می کوبند و ذرّه ای تکان نمی خورد در حالیکه خشم دریا همچنان او را احاطه کرده است.(تامّلات ،مارکوس اورلیوس ،ترجمۀ حسام شیخ حسنی ،بند:چهل و نه ،ص:نود و شش) ...
هو
مهربانی شکست ناپذیر است مادامی که واقعی و عاری از تظاهر یا ریاکاری باشد .( مارکوس اورلیوس ، تأمّلات ،ص:174)
هو
وقت خود را صرف بحث در بارۀ چیستی انسان خوب نکن،انسان خوبی باش. (مارکوس اورلیوس ،تامّلات،ص:155)
هو
زنده یاد نجف دریابندری در گفتگو با ناصر حریری [که با عنوانِ «یک گفتگو» توسط نشر کارنامه منتشر شده است]،می گوید:مترجم هنرمند کسی است که یک متن را به صورتی ترجمه کند که خودِ نویسنده اگر همزمان مترجم بود ،آن متن را به آن صورت می نوشت.
هو
به دامنت نرسد دست کس که جلوۀ ناز
تو را به بامِ فلک بُرد و نردبان برداشت
هو
چراغ روشنِ عُمرش اسیرِ باد مباد
هر آن کسی که منوَّر کند چراغِ کسی
هو
لئو تولستوی :آدمی تا زمانی که سختی هایش را میفهمد، زنده است ، وقتی سختی های دیگران را درک میکند، آن وقت یک انسان است.
هو
استاد خرّمشاهی روزی در توصیف دکتر ادیب سلطانی گفت: دکتر ادیب تنهائی خود را به خلوتی ارزشمند تبدیل کرده است .
هو
عادت ، عظيم كمينگاهي است شَياطين را و کم آدمی را بینی در وجود که از شَیاطین عادت ،زخمی ،دو زخم و ده زخم و هزار زخم ندارد ! لا بَل خود اغلب خلق ، در زیرِ شَیاطینِ عادت اند و افتادۀ ایشان اند!(عین القضات ،نامه ها)
هو
احمد شوقی شاعر مصری :
نَظْرَۀ فَابْتِسامَۀ فَسَلامٌ
فَکَلامٌ فَمَوعِدٌ فَلِقاءٌ
نگاهی ، سپس لبخندی و آنگاه سلامی، سخن آغاز میشود و قرار ملاقات و سپس دیدار صورت میپذیرد!